H Kαλαμάτα γίνεται πόλη του αργεντίνικου τανγκό [βίντεο]

Στους ρυθμούς του Αργεντίνικου τάνγκο θα χορέψει η Καλαμάτα θυμίζοντας κάτι ανάμεσα στο Μπουένος Άιρες και στην κινηματογραφική ατμόσφαιρα που δημιούργησαν ο μεγάλος Al Pacino με την γοητευτική παρτενέρ του Gabrielle Anwar στο «Άρωμα Γυναίκας».

Η εκδήλωση προγραμματίζεται στην κεντρική πλατεία μέσα στην άνοιξη, με τη συμμετοχή σχολών χορού από την Καλαμάτα και την ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο δήμαρχος της Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας, με αφορμή το Tango kalamata Fiesta που οργανώθηκε τις προάλλες.

Αν μάλιστα η εκδήλωση αυτή πετύχει δεν αποκλείεται να επαναληφθεί στα Ανθεστήρια και το καλοκαίρι.

Όλα φυσικά εξαρτώνται από την συμμετοχή. Άλλωστε πρόκειται για ένα μαγικό χορό, που βυθίζεται στα άδυτα των στιγμών που οι αισθήσεις συναντούν την αποθέωση και το ταίριασμα όλων αυτών οδηγεί σε ένα ταξίδι πανέμορφο και εκφραστικό!

Όπως σημειώνει η Wikipedia, τα πρώτα τάγκο παίζονταν από μετανάστες στο Μπουένος Άιρες και το Μοντεβιδέο. Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, το τάγκο ήταν ευρέως διαδεδομένο στις λαϊκές γειτονιές του Μπουένος Άϊρες αλλά αντιμετωπιζόταν εχθρικά από την αστική τάξη.

Ο τρόπος που χορευόταν τότε το τάγκο έμοιαζε με το στυλ που τώρα είναι γνωστό στην Αργεντινή ως canyengue (κανζένγκε), που χαρακτηρίζεται από το λύγισμα των γονάτων, την κλίση του σώματος προς τα μπρός, την αμοιβαία στήριξη του ζευγαριου, και την επαφή στην κοιλιά. Αυτό το στυλ είχε έντονα Αφρικανικά στοιχεία αλλά με την πάροδο του χρόνου υποχώρησε και έδωσε την θέση του σε ένα στυλ με περισσότερη μεγαλοπρέπεια.

Η πρώτη γενιά των ερμηνευτών τάγκο αναφέρεται σαν η "Παλιά Φρουρά" (Guardia Vieja). Το πρώτο τάγκο που ηχογραφήθηκε ήταν του Angel Villoldo (Άνχελ Βιζόλντο). Η μουσική παιζόταν με όργανα που μπορούσαν εύκολα να μεταφερθούν: τρίο φλάουτο-κιθάρα-βιολί, με το μπαντονεόν να φτάνει περί τα τέλη του 19ου αιώνα. Η διάδοση του μπαντονεόν οφειλόταν πρωτίστως στον Eduardo Arolas (Εδουάρδο Αρόλας), ενώ ο Vicente Greco (Βισέντε Γκρέκο, 1886-1924) καθιέρωσε το σεξτέτο για το τάγκο, αποτελούμενο από πιάνο, κοντραμπάσο, δύο βιολιά και δύο μπαντονεόν.

Παρά την περιφρόνηση, μερικοί το υποστήριξαν θερμά, όπως ο συγγραφέας Ricardo Güiraldes (Ρικάρδο Γκουϊράλντες), πλαίυ-μπόϋ και γόνος της Αργεντίνικης αριστοκρατίας γεωκτημόνων. Ο Güiraldes έπαιξε ρόλο στη διεθνή απήχηση του τάγκο, το οποίο κατέκτησε τον κόσμο μέχρι το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Το 1983 σηματοδοτεί αφ ενός την πτώση της δικτατορίας στην Αργεντινή και αφ ετέρου την εμφάνιση της μουσικοχορευτικής θεατρικής παράστασης Tango Argentino, που περιόδευσε την Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική. Και τα δύο γεγονότα θεωρούνται ότι συνέβαλλαν στην αναγέννηση του ενδιαφέροντος για το τάγκο, ως μουσική και ως χορό, τόσο στην Αργεντινή όσο και στον υπόλοιπο κόσμο.

Πηγή moriasnow.gr